پسر هوشنگ کاوه با تایید این خبر به خبرنگار مهر گفت: پدر روز 20 آبان ماه در ایالت کالیفرنیای آمریکا درگذشت و مراسم خاکسپاری نیز در همان شهر انجام شد. اما به دلیل ایام عزاداری و تعطیلی ما این خبر را امروز اعلام کردیم.
وی افزود: به همین مناسبت مراسم یادبود وی روز 27 آبان ماه در مسجد الرضا واقع در خیابان آپادانا از ساعت 17:45 تا 19:15 برگزار می شود.
هوشنگ کاوه متولد 1305 از حدود 16 سالگی وارد کار سینما شد و حرفه‌های مختلفی را به ویژه در زمینه امور فنی سینما تجربه کرد. او سال 1322 نخستین‌بار به ساخت آپارات و انواع دستگاه‌های فنی فیلم و سینما پرداخت و موفق شد با جلب موافقت تعدادی از اشخاص بنام آن روزگار برای سرمایه‌گذاری، شرکتی تجاری تحت عنوان ایران نو فیلم تأسیس کند.
وی از سال 1346 با سرمایه‌گذاری در شرکت سینا فیلم به تهیه‌کنندگی سینما روی آورد و آثاری از جمله “جهان پهلوان” و “شکوه جوانمردی” را تولید کرد. لزوم فیلمبرداری صحنه‌هایی از “شکوه جوانمردی” در ایتالیا او را با فضای تولید فیلم در این کشور آشنا کرد و سبب شد تا ضمن خروج از سینا فیلم با مشارکت یکی از دوستانش در ایتالیا، تهیه فیلمی با نام “مردانه بکش” را به عهده گرفت. “صندلی الکتریکی” عنوان فیلم بعدی بود که در ایتالیا تولید کرد. “داش آکل” آخرین و مشهورترین فیلمی است که مرحوم کاوه تهیه‌کننده آن بود.
در دهه 1350، عمده فعالیت مرحوم هوشنگ کاوه در استودیو راما متمرکز بود که طی چند سال، تعداد زیادی از فیلم‌های خارجی در آن‌جا دوبله شد. او همزمان مدیریت سینماهای شهر فرنگ و شهر قصه را بر عهده داشت و نیز مدیر برنامه‌های گروه سینمایی مولن روژ بود. کاوه همچنین کارمند وزارت فرهنگ بود و از آن‌جا بازنشسته شد. او سال 1355 با خرید سینما تخت جمشید به حرفه سینماداری وارد شد که تا سال‌ها بعد هم ادامه یافت و این شغل بیش از هر عنوان دیگری با نام هوشنگ کاوه عجین شد. پس از پیروزی انقلاب، کاوه به بازسازی اساسی این سینما پرداخت و سال 1358 آن را با ساختمان جدید و نام تازه “عصر جدید” مجدداً افتتاح کرد.
در سال 1373 دوره مدیریت سینما (که از قوانین جدید وزارت ارشاد بود ) را طی کرد و در سال 1374 به عنوان پیشکسوت سینما در اولین دوره خانه سینما انتخاب شد. اولین دوره جشنواره منتقدان ایران نیز از هوشنگ کاوه تقدیر و تندیس ویژه خود را به وی اهدا کرده است. فعالیت‌های مرحوم کاوه تا سال 1388 ادامه داشت ولی وی سال‌های آخر حیات را در آمریکا سکونت گزیده بود.
