حبیب‌الله عسگر اولادی، دبیر کل جبهه پیروان خط امام و رهبری و از مبارزان باسابقه دوران انقلاب درگذشت .
حبیب‌الله عسگر اولادی، دبیر کل پیروان خط امام و رهبری پس از گذراندن یک دوره بیماری امروز سه شنبه در سن 82 سالگی در بیمارستان دی در تهران درگذشت.
دبیرکل جبهه پیروان از اوایل شهریور ماه به دلیلی نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شد و پس از دوماه و نیم تحمل بیماری دارفانی را وداع گفت.
عسگر اولادي در سال 1311 در يک خانواده متدين و از پدر و مادري اهل دماوند، در تهران متولد شد. وی در سالهاي پاياني دهه بيست، به هنگام تحصيل علوم حوزوي در مسجد امين‌الدوله و بعدها در حوزه علميه مروي و در حالي که سيزده سال بيشتر نداشت به فعاليتهاي سياسي به رهبري آيت الله کاشاني، جلب و در سال 1327 در يک راهپيمايي که به دعوت آيت الله کاشاني به هواداري از مردم فلسطين تشکيل شده بود، دستگير و بازداشت شد. از سال 1327، پس از آزادي از زندان تا 28 مرداد 1332، در جريانات، با آهنگ روحانيت، در متن فعاليتها بود.
در 1327 به فعاليتهاي سياسي وارد و با حوادث ملي شدن نفت آشنا شد و در تجمعات و تظاهرات اين دوران شرکت مي‌کرد. وي که با فعاليت جمعيت فدائيان اسلام نيز آشنا بود، در 1333، به همراه عده‌اي از دوستانش که در مسجد امين‌الدوله با هم آشنا شده بودند، تصميم گرفتند هيئتي مذهبي تأسيس کنند و به فعاليت فرهنگي بپردازند. لذا هيئتي به نام هيئت «مؤيد» تأسيس کردند و در مسجد امين‌الدوله به فعاليت مشغول شدند.
با شروع نهضت اسلامي به رهبري امام خميني (ره)، با ايشان آشنا شد و به قم رفت و آمد مي‌کرد و از طرف امام مأمور وصول وجوهات شرعي در بازار تهران شد. در ماجراي تصويب لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي، ارتباط هيئت وي با بيت امام گسترده‌تر شد و اين ارتباط باعث ائتلاف آنها با دو هيئت مسجد شيخ علي و هيئت اصفهانيهاي بازار و تشکيل هيئتهاي مؤتلفه اسلامي گرديد.
در جريان وقايع پانزده خرداد 1342، هيئتهاي مؤتلفه اسلامي دو تصميم مهم اتخاذ کردند يکي، هجرت علماي شهرهاي بزرگ براي تجمع در تهران و اعتراض به بازداشت امام و ديگري فعاليت براي تثبيت مرجعيت امام خميني.
در سال 1343 که هيئتهاي مؤتلفه به ترور حسنعلي منصور اقدام کرد، عسگر اولادي نيز به همراه شاخه نظامي مؤتلفه به جرم نگهداري چمدان اسلحه دستگير و به حبس ابد محکوم شد و در 1356 مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.
حبیب‌الله عسگر اولادی علاوه بر حضور در کمیته استقبال از امام، جزو کسانی بود که در هفته های آخر قبل از بازگشت امام به وطن در پاریس در کنار ایشان بود و همراه با امام (ره) به ایران آمد. وی از سالهای قبل از انقلاب جزو معتمدین امام در بازار و در دریافت وجوهات شرعی بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز راه اندازی کمیته امداد جهت رسیدگی به وضعیت محرومان از نخستین حکم‌هایی بود که از امام (ره) دریافت کرد. وی همچنین از همراهان شهید مظلوم آیت‌الله دکتر بهشتی در راه اندازی حزب جمهوری اسلامی بود که تا زمان تعطیلی حزب، عضو شورای مرکزی آن بود.
عسگراولادی یکبار در سال 60 و در جریان ترورهای منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و با هوشیاری محافظینش جان سالم بدر برد و البته مدتی در بیمارستان بستری بود. وی چند وقتی نیز وزیر بازرگانی بود که در جریان اختلاف نظرهای آن روز در دولت و برای حفظ مصالح نظام که در شرایط جنگ بود استعفا داد تا اختلاف دیدگاهها فشاری بر مردم وارد نیاورد. پس از این استعفا بود که حضرت امام (ره) درباره او فرمود:« …. آقای عسگراولادی که ایشان هم نظیر آقای مرحوم عراقی از اول نهضت همراه بود و زحمت کشید و من او را مرد بسیار صالحی، بسیار فداکاری می دانم.»
وی وزیر بازرگانی در دولت های رجایی و میر حسین موسوی بوده است .
پس از تأسيس جمعيت مؤتلفه اسلامي در 1369، عسگر اولادي به عنوان دبير کل آن انتخاب و به کار مشغول شد.
عسگراولادی همچنین در کارنامه خود سابقه نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و حضور در جایگاه نایب رئیسی و عضویت در هیات رئیسه مجلس را نیز دارد. عضویت در هیات منصفه مطبوعات و ریاست آن، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام از دیگر سمتهای اخیر وی در کنار نمایندگی ولی فقیه در کمیته امداد امام (ره) است.
